У гады вайны на тэрыторыі Беларусі ў радах Чырвонай Арміі і партызанскіх атрадах змагаліся тысячы грузін. У іх ліку быў і паэт Грузіі Мірза Гелавані.
Прайшоўшы шлях ад радавога, курсанта танкавага вучылішча, ён даслужыўся да капітана і камандзіра батальёна. Вытрымаў цяжкія баі ва Украіне, на маскоўскім накірунку. Апошні бой, які скончыўся для Мірзы Гелавані трагічна, ён прыняў на Бешанковіччыне… У Грузіі пра лёс паэта не было вядома да 1963 года. Менавіта тады родныя атрымалі з Беларусі доўгачаканую вестку. Гэта быў ліст на імя маці загінуўшага афіцэра ад піянераў Ржаўскай школы, у якім дзеці расказалі ёй пра месца пахавання сына. З тых часоў магілу Мірзы Гелавані амаль штогод наведваюць яго суайчыннікі.
На гэты раз з ганаровай місіяй бешанковіцкі край наведаў дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь вядомы тэлежурналіст Тэнгіз Думбадзэ. Ён прывёз на брацкую магілу ў весцы Саннікі, дзе спачывае герой, зямлю з радзімы паэта – Тыянецкага муніцыпалітэта Грузіі.
– Я ганаруся, што ў маіх жылах цячэ кроў двух сапраўды вялікіх і добрых народаў – беларускага і грузінскага, – не хаваў сваіх пачуццяў Тэнгіз Думбадзэ. – Мне цяжка знайсці словы, каб выказаць удзячнасць вам за тое, што захоўваеце памяць аб загінуўшых сынах брацкіх рэспублік…
У дзень вызвалення Бешанковічаў і Бешанковіцкага раёна ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў беларуска-грузінскія сувязі сталі мацнейшымі. Гэтаму паспрыяла падпісане Мемарандума аб гандлёва-эканамічным, сацыяльным і культурным супрацоўніцтве паміж Бешанковіцкім раёнам і Тыянецкім муніцыпалітэтам. Дадзеная падзея стала магчымай дзякуючы арганізаванаму тэлемосту «Бешанковічы – Тыянеці».
© Авторское право «Витьбичи». Гиперссылка на источник обязательна.
